Het was een pokke eind rijden, zo'n 1 uur en 3 kwartier, bloedje warm en onze start was pas om 16.35, hartstikke laat. Het zou een wegwedstrijd zijn van 49.5 km en er zaten 3 klimmen in. 1 rondje was 16.5 km, erg lang. Ik had er dan ook al niet zoveel zin in.
Gelukkig ging Bartele, mijn vriend, met me mee, zodat hij mooi kon rijden. Dat was dat wel weer een pluspunt.
Omdat er maar 2 meiden mee reden, Carolien in categorie C5 en ik in C3, was de uitslag voor mij al snel duidelijk.
(Even voor de uitleg, bij het aangepast wielrennen heb je 5 categorieën in zwaarte van handicap. C1 is het zwaarste en C5 het lichtste).
Carolien zou het gaan winnen, aangezien ze in een lichtere categorie zit en veel sterker is. Halverwege het 1ste rondje fietste ik dan ook al alleen en heb ik de hele rit alleen gereden. Voor mij was de lol toen al snel verdwenen en heb ik 2 gedacht om af te stappen, mede door de hitte. Dit heb ik uiteindelijk niet gedaan, want meedoen is belangrijker dan winnen en ophouden komt bij mij niet voor.
Ik heb er wel weer van geleerd, zoals je van elke wedstrijd leert. Ik finishte dus als 2e, wat duidelijk was, maar kreeg geen prijs, omdat dan alleen de 1ste een prijs krijgt. Niet happy, maar komende woensdag meer kans, want dan is het NK tijdrijden en dan gaat er een correctiefactor over je tijd heen, zodat de uitslag dan wel eerlijk is! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten